قوانین مربوط به بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور

انتقال از اشتغال به بازنشستگی شاید برای عده‌ای آسان نباشد اما برای کارگران تحت پوشش تأمین اجتماعی و کارمندان تحت پوشش صندوق بازنشستگی کشوری که در مشاغل سخت شاغل بوده‌اند، به احتمال زیاد هم آسان و هم شیرین باشد! بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان‌آور به صورت اختیاری است و شرایط آن برای کارمندان یا کارگران، در دو قانون مدیریت خدمات کشوری و بازنشستگی‌ پیش از موعد شاغلان مشاغل سخت و زیان‌آور، بیان شده است. شرایط سنی و سابقه خدمتی در این نوع بازنشستگی نسبت به مشاغل و حرفه‌های آزاد متفاوت است. همچنین نسبت به زنان شرایط مناسب‌تری لحاظ شده است. در این مطلب، ضمن اشاره به تعریف مشاغل سخت، شرایط بازنشستگی مشاغل سخت کارمندی و کارگری بررسی می‌گردد. آخرین اخبار قانونی و قضایی درباره استخدام و بازنشستگی را در پایگاه خبری یاسا پیدا کنید و از خدمات حقوقی مختلف آن هم بهره بگیرید. قوانین مربوط به بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور

شرایط بازنشستگی در مشاغل سخت

از میان صندوق‌های مختلف بازنشستگی، دو صندوق کشوری و تأمین اجتماعی را بررسی می‌کنیم که بیشترین افراد تحت پوشش را دارند.

بازنشستگی در مشاغل سخت مشمولان خدمات کشوری

برای کارمندان دولت طبق تبصره‌های ۲ و ۳ ماده ۱۰۳ قانون خدمات کشوری شرایطی برای بازنشستگی اختیاری وجود دارد که بر اساس سابقه خدمت یا سن و سابقه خدمت است. شرایط بازنشستگی در این قانون برای مشاغل سخت از این قرار است: ۱. بازنشستگی اختیاری بر اساس سابقه خدمت: حداقل ۲۵ سال سابقه خدمت در مشاغل سخت و زیان‌آور، اعم از مرد و زن، بدون شرط سنی. ۲. بازنشستگی اختیاری بر اساس سن و سابقه خدمت: حداقل ۵۵ سال سن و حداقل ۲۵ سال سابقه خدمت در مشاغل سخت و زیان‌آور، برای کارمندان مرد. البته زنان کارمند با ۲۵ سال سابقه اشتغال در مشاغل سخت و زیان‌آور از شرط سنی معاف هستند. مشکلات حقوق و مزایا یا بازنشستگی ‌و مستمری خود را نسبت به انواع قوانبن استخدامی کارمندی، با استفاده از مشاوره حقوقی تلفنی پایگاه یاسا، با متخصصان حقوقی مطرح کنید تا با حق و حقوق خودتان و راه‌های رسیدن به آنها آشنا شوید. بازنشستگی‌ در مشاغل سخت مشمولان تأمین اجتماعی

بازنشستگی‌ در مشاغل سخت مشمولان تأمین اجتماعی

برای بازنشستگی مشمولین قانون کار و سازمان تأمین اجتماعی، ماده واحده قانون بازنشستگی پیش از موعد در مشاغل سخت و زیان‌آور ملاک عمل است. این قانون در سال ۱۳۶۷ تصویب شده و در سال ۱۳۸۳ اصلاحیه داشته است. همه کسانی که تابع قانون کار و قانون تأمین اجتماعی هستند، چه شاغل در کارگاه‌های خصوصی چه در مراکز دولتی و عمومی، مشمول این قانون بازنشستگی هستند. طبق این قانون، بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور بر اساس سابقه کار و بیمه به این شکل است: ۱. حداقل ۲۰ سال سابقه کار متوالی در مشاغل سخت و زیان‌آور. ۲. حداقل ۲۵ سال سابقه کار متناوب در مشاغل سخت و زیان‌آور.

نکات حقوقی بازنشستگی در مشاغل سخت تأمین اجتماعی

در بازنشستگی شاغلان مشاغل سخت که تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی هستند مقررات و شرایط دیگری هم وجود دارد که موارد زیر از مهم‌ترین آنهاست: ۱. بازنشستگی پیش از موعد، اختیاری است و همه کسانی که تابع قانون کار و تامین اجتماعی هستند می‌توانند با درخواست کتبی و ارائه به اداره کار و امور اجتماعی استان از آن استفاده کنند. ۲. در بازنشستگی اختیاری و پیش از موعد در مشاغل سخت، شرط سنی وجود ندارد و سابقه خدمت در کنار توالی یا تناوب آن کافی است. ۳. در این نوع بازنشستگی، علاوه بر سابقه خدمت، سابقه پرداخت حق بیمه آن سال‌ها به تامین اجتماعی نیز جزو شرایط است. ۴. کارگران به صرف ارائه درخواست بازنشستگی پیش از موعد در مشاغل سخت، مجاز به ترک کار نیستند، بلکه باید منتظر باشند شرایط و استحقاق آنها از سوی صندوق تامین اجتماعی بررسی و رسماً ابلاغ گردد. ۵. تعیین سخت و زیان‌آور بودن شغل درخواست‌کننده بازنشستگی بر اساس سوابق و شرایط محیط کار و توسط کمیته کارشناسان تشخیص مشاغل سخت مشخص می‌شود. ترکیب این کمیته در آیین‌نامه‌های اجرایی آمده است. ۶. بازنشستگی در مشاغل سخت برای کارفرما هزینه دارد. طبق قانون، پس از احراز شرایط بازنشستگی بیمه‌شده، کارفرما مکلف است چهار درصد میزان مستمری برقراری بیمه‌شده نسبت به سنوات اشتغال او در مشاغل سخت و زیان‌آور را به صندوق تأمین اجتماعی و به طور یکجا پرداخت کند. ۷. در شرط توالی اشتغال در ۲۰ سال سابقه کار باید توجه کرد که استفاده از مرخصی استحقاقی و استعلاجی، توالی در اشتغال به مشاغل سخت و زیان‌آور را از بین نمی‌برد اما استفاده از مرخصی بدون حقوق بیش از دو ماه، تحت هر عنوانی که باشد توالی را از بین می‌برد و باعث تناوب اشتعال می‌گردد. ۸. ایام سربازی در بین اشتغال، باعث از بین رفتن توالی اشتغال نمی‌شود اگر بیمه شده حداکثر تا دو ماه پس از پایان خدمت به کار سابق خود برگردد یا در کار دیگری که سخت و زیان‌آور شناخته شده است مشغول به کار شود. ۹. اشتغال در مشاغل آزاد و غیر سخت و زیان‌آور، در فواصل اشتغال به مشاغل سخت، اگر به مدت یک ماه باشد، توالی اشتغال را از بین می‌برد. ۱۰. طبق ماده ۵۷ قانون کار، مشاغل سخت زیان‌آور برای زنان ممنوع است اما شغل پرستاری از آن استثنا شده است. ۱۱. آرای صادره کمیته تشخیص مشاغل سخت، درباره سختی و زیان‌آور بودن مشاغل، خاص همان عنوان شغلی و در همان کارگاه بررسی شده است و به مشاغل یا کارگاه‌های دیگر تسری پیدا نمی‌کند. مشکلات خودتان را درباره دو قانون کار و تأمین اجتماعی، چه با کارفرما و و چه با اداره کار یا سازمان تأمین اجتماعی، بی‌خیال نشوید؛ چون به‌راحتی و به‌سرعت می‌توانید از طریق مشاوره حقوقی آنلاین پایگاه یاسا همه آنها را پیگیری کنید و به نتیجه برسانید. تعریف مشاغل سخت و زیان‌آور

تعریف مشاغل سخت و زیان‌آور

مشاغل سخت و زیان‌آور، موضوع موادی از قوانین کار، تامین اجتماعی و بازنشستگی پیش از موعد است. مشاغل سخت و زیان‌آور، کارهایی هستند که در محیط کاری آنها عوامل غیر استاندارد فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی وجود دارد که در اثر اشتغال کارگر در آن محیط‌ها، تنشی به مراتب بالاتر ازظرفیت‌های طبیعی (جسمی و روانی) در وی ایجاد می‌کند و نتیجه آن، بیماری شغلی و عوارض ناشی از آن است. این عوامل غیر استاندارد در این نوع مشاغل به گونه‌ای است که با به کارگیری تمهیدات فنی، مهندسی، بهداشتی و ایمنی و مانند آن، می‌توان ویژگی سخت و زیان‌آور بودن آنها را کاهش داد یا حذف کرد؛ بنابراین مشاغل سخت و زیان‌آور به دو دسته تقسیم شده‌اند: گروه الف. مشاغلی که صفت سخت و زیان‌آوری، به ذات و ماهیت خود شغل وابستهدایت و برمی‌گردد؛ اما با فراهم کردن شرایط جدید بهداشتی، ایمنی و تدابیر مناسب توسط کارفرما، سختی و زیان‌آوری آنها را می‌توان برطرف کرد. گروه ب. مشاغلی که ماهیت سخت و زیان‌آوری آنها را نمی‌توان کاملاً حذف کرد؛ اما با به‌کارگیری تمهیدات بهداشتی، ایمنی و تدابیر فنی توسط کارفرما‌، می‌توان آن صفت ذاتی سخت و زیان‌آوری  آنها را کاهش داد. نکته پایانی اینکه طبق قانون ماده واحده بازنشستگی شاغلان مشاغل سخت و زیان‌آور، کارمندان معلول، اعم از جانبازان انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی، معلولین حوادث ناشی از کار، بیماران ناشی از شرایط خاص کار و معلولین عادی، با رابطه استخدامی رسمی یا ثابت یا مشابه آن، بر اساس نوع و درجه معلولیت یا بیماری، از سنوات ارفاقی برخوردارند و به سنوات خدمت آنها اضافه می‌گردد. همچنین کارمندانی که ازکارافتاده می‌شوند از سنوات ارفاقی بهره‌مند می‌شوند. شرایط و مقررات همه این موارد در آیین‌نامه‌ای مرتبط به این قانون ذکر شده است.