حتی باوجود اینکه خورشید تقریباً 93 میلیون مایل از زمین دورتر است، اما می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روی پوست ما داشته باشد. فقط چند دقیقه قرار گرفتن در معرض اشعه خورشید برای ایجاد آفتاب‌سوختگی کافی است. قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید در طول زندگی می‌تواند باعث ایجاد چین‌وچروک، لکه‌های پوستی و سرطان شود. تفاوت حساسیت پوستی و آفتاب سوختگی باید بدانید که تنها مشکل نپوشاندن پوست در تابستان همین نیست و این توپ شعله‌ور داغ می‌تواند منجر به آسیب‌های بیشتری ازجمله آلرژی به خورشید شود. آلرژی به خورشید، به بثورات پوستی قرمز رنگ خارش‌داری که به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می‌شود، گفته می‌شود؛ اما آنچه لازم است در مورد این شرایط بدانید، نحوه تشخیص تفاوت بین حساسیت‌های پوستی به نور خورشید و آفتاب‌سوختگی و نکاتی برای محافظت از پوست در هنگام گذراندن وقت در خارج از منزل است. پس در ادامه با ما همراه باشید.

حساسیت به آفتاب چیست؟

فوران نور چندشکلی  Polymorphic light eruption، اصطلاح پزشکی حساسیت‌های پوستی به نور خورشید است و به شرایطی گفته می‌شود که در آن پوست واکنش‌های نامطلوبی را به قرار گرفتن در برابر نور خورشید نشان می‌دهد. حساسیت به آفتاب معمولاً به‌صورت بثورات قرمز خارش‌دار و تقریباً ملتهب ظاهر می‌شود. آلرژی به خورشید می‌تواند باعث درد، تورم پوست، پوسته‌پوسته شدن، تاول، کهیر و علائم دیگر شود. متخصصین پوست معتقدند که این مشکل به خصوص در ماه اول تابستان بسیار شایع‌تر است. با گذشت تابستان و افزایش زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید، پوست سفت و به‌مرور از حساسیت آن کاسته می‌شود و بثورات پوستی نیز کاهش می‌یابد. درحالی‌که شاید در نگاه عامه آلرژی به خورشید یک وضعیت نادر به نظر برسد اما فوران نور چندشکلی در واقع نسبتاً رایج است و حدود 20 درصد مشکلات مربوط به آفتاب را شامل می‌شود. علت دقیق حساسیت به آفتاب هنوز ناشناخته است، اما پزشکان گمان می‌کنند که برخی افراد ممکن است به‌صورت ژنتیکی استعداد ابتلا به این بیماری را داشته باشند. به‌صورت کلی زنان، افرادی با پوست روشن و آن‌هایی که سابقه خانوادگی حساسیت‌های پوستی دارند، بیشتر در معرض خطر بثورات ناشی از نور خورشید هستند. ناگفته نماند که برخی از داروها نیز می‌توانند پوست شما را نسبت به خورشید حساس‌تر کنند. معمولاً آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند تتراسایکلین‌ها، داکسی‌سایکلین و مینوسیکلین یکی از شایع‌ترین دلایل ایجاد حساسیت به آفتاب ناشی از مصرف داروها است؛ بنابراین اگر مجبور به استفاده از آنتی‌بیوتیک هستید، از متخصص پوست خود بپرسد که چگونه در برابر نور خورشید از پوستتان محافظت کنید. کرم ضد آفتاب خوب

آفتاب‌سوختگی چیست؟

آفتاب‌سوختگی یک واکنش التهابی ناشی از آسیب اشعه ماوراءبنفش (UV) به بیرونی‌ترین لایه‌های پوست است. قلب همه این مشکلات ملانین، یعنی همان رنگ‌دانه‌ای که به پوست شما رنگ می‌دهد و از آن در برابر اشعه‌های خورشید دفاع می‌کند، است. ملانین با تیره کردن پوست محافظت نشده در معرض آفتاب کار می‌کند. میزان ملانین تولید شده توسط ژنتیک تعیین می‌شود، به همین دلیل برخی از افراد دچار آفتاب‌سوختگی می‌شوند و برخی دیگر برنزه می‌شوند. هر دو این‌ها نشانه آسیب سلولی پوست هستند. برای افرادی که ملانین کمتری دارند، قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آفتاب محافظت نشده می‌تواند باعث قرمزی، متورم شدن و دردناک شدن سلول‌های پوست شود که به‌عنوان آفتاب‌سوختگی شناخته می‌شود. آفتاب‌سوختگی می‌تواند از خفیف تا تاول‌دار متغیر باشد. آفتاب‌سوختگی به چندین روش به پوست شما آسیب می‌رساند. آفتاب‌سوختگی چیزی فراتر از درد، قرمزی و ناراحتی کوتاه‌مدت است و پس از محو شدن علایم آفتاب‌سوختگی، آسیب ماندگاری روی پوست به‌جا می‌گذارد. آفتاب‌سوختگی روند پیری پوست را تسریع می‌کند و منجر به بروز بیماری‌هایی مانند سرطان سلول بازال Basal cell carcinoma (شایع‌ترین نوع سرطان پوست)، سرطان سلول سنگفرشی (SCC) و سرطان ملانوما (Melanoma) که خطرناک‌ترین نوع سرطان پوست است، می‌شود. پس از آفتاب‌سوختگی، ممکن است پوست شما شروع به لایه‌برداری کند که نشانه این است که بدن شما در تلاش است تا از شر سلول‌های آسیب‌دیده خلاص شود. هرگز سعی نکنید خودتان پوستتان را لایه‌برداری کنید، بگذارید به‌طور طبیعی از بین برود. آفتاب‌سوختگی اگرچه مخرب است، اما خبر خوب این است که کاملاً قابل‌پیشگیری است و بهترین زمان برای شروع نیز همین امروز است.

تفاوت آفتاب‌سوختگی با آلرژی پوستی به آفتاب

اگرچه قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد حساسیت و آفتاب‌سوختگی می‌شود، اما شرایط این دو عارضه باهم متفاوت است. عامل متمایز اصلی این است که آلرژی به خورشید یک واکنش ایمونولوژیک است که در آن پوست بدن، تغییرات حاصل از تابش نورخورشید را به‌عنوان یک تهدید بالقوه می‌بیند و برای مبارزه با آن وارد حالت دفاعی می‌شود و درنتیجه راش پوستی ایجاد می‌شود؛ اما آفتاب‌سوختگی، سوختگی ناشی از تابش اشعه ماوراءبنفش است که باعث قرمزی یا تغییر رنگ پوست می‌شود. تجربه آلرژی به آفتاب لزوماً به این معنی نیست که پوست شما دچار آسیب اشعه ماوراءبنفش شده است، اما قرار گرفتن منظم در معرض آفتاب بدون محافظت می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی طولانی‌مدت و آفتاب‌سوختگی نیز شود. تنها یک متخصص پوست می‌تواند پس از بررسی پوست تشخیص دهد که عارضه ایجاد شده حساسیت به نور خورشید است یا آفتاب‌سوختگی. حساسیت های پوستی

درمان‌های مراقبت از آفتاب‌سوختگی مخرب

برخی از درمان‌هایی که افراد برای آفتاب ‌سوختگی استفاده می‌کنند، می‌توانند علائم یا آسیب‌های پوست را بدتر کنند. به همین دلیل هرگز

• کره را به سوختگی روی پوست نمالید.
• از وازلین استفاده نکنید.
• از یخ یا کمپرس یخ استفاده نکنید.

پیشگیری از آفتاب‌سوختگی

بهترین راه برای جلوگیری از آفتاب‌سوختگی، مدیریت روشی است که از پوست شما در معرض نورخورشید محافظت کند. این روش‌ها شامل:

• نشستن در مکان‌های سایه
• پوشیدن لباس نخی تابستانی که بدن را کاملاً بپوشاند.
• استفاده از کلاه لبه پهن
• محافظت از چشم‌ها با عینک آفتابی
• اجتناب از بیرون رفتن در گرم‌ترین زمان روز
• استفاده همیشگی و مداوم از کرم ضد آفتاب با SPF 30
• محافظت بیشتر برای صورت، گردن نسبت به تنه و قسمت‌هایی که معمولاً در معرض نور خورشید نیستند.

اگرچه قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای تولید ویتامین D ضروری است، اما انجمن سرطان آمریکا قرار گرفتن در معرض نور خورشید را بدون محافظ به دلیل خطر ابتلا به سرطان پوست هرگز توصیه نمی‌کند. در عوض، می‌توانید از منابع غذایی مانند ماهی‌های چرب و غذاهای غنی‌شده ویتامین D موردنیاز خود را تأمین کنید. آفتاب سوختگی

کدام کرم ضد آفتاب مناسب‌تر است؟

ضد آفتاب‌ها تولیدات تجاری هستند که با قرار گرفتنِ روی پوست، نفوذ اشعه UV را مسدود می‌کنند. آن‌ها دارای رتبه SPF بر اساس توانایی در جلوگیری از آفتاب‌سوختگی هستند. هرچه رتبه SPF بالاتر باشد، فرد می‌تواند انتظار محافظت بیشتری در برابر اشعه UVB داشته باشد و آسیب کمتری را متوجه پوست کند. کرم ضد آفتاب همچنین باید از اشعه UVA محافظت کند. اشعه UVA باعث آفتاب‌سوختگی نمی‌شود، اما به پیری پوست و افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست کمک می‌کند. بسیاری از ضد آفتاب‌ها محافظت گسترده‌ای را ارائه می‌دهند، به این معنی که در برابر هر دو اشعه UVA و UVB از پوست شما محافظت می‌کنند. آکادمی پوست آمریکا توصیه می‌کند که همه افراد باید از کرم‌های ضد آفتاب با ویژگی‌های زیر استفاده کنند:

• SPF 30+
• محافظت در برابر UVA و UVB
• مقاومت آب

کلام پایانی

اگر فرد مدت زیادی را زیر نور خورشید بگذراند، بی‌شک دچار آفتاب‌سوختگی خواهد شد. افرادی که پوست روشن‌تری دارند بیشتر مستعد ابتلا به آفتاب‌سوختگی هستند، اما هر فردی با هر نوع پوستی ممکن است دچار این عارضه شود. درمان‌های خانگی معمولاً می‌توانند ناراحتی را تسکین دهند، اما اگر فردی دچار تب، غش یا تغییراتی در هوشیاری شود، به مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. راه‌های کمک به جلوگیری از آفتاب‌سوختگی شامل محدود کردن زمان سپری کردن در آفتاب و انجام اقدامات محافظتی مانند استفاده از کرم ضد آفتاب، ماندن در سایه و پوشیدن لباس نخی تابستانی می‌شود.