چرا باید درمان دیسک کمر را جدی بگیریم؟

دیسک کمر می‌تواند بر روی اعصاب ستون فقرات فشار وارد کرده و منجر به درد، ضعف و بی‌حسی در گردن، کمر، بازوها و پاها شود. این علائم گاهی به حدی شدید است که ممکن است در زندگی فرد اختلال ایجاد کند. اما در بیشتر موارد فرد بعد از چند هفته بهبود خواهد یافت. انواع مختلفی از روش‌های درمانی برای درمان دیسک کمر وجود دارد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت. چرا باید درمان دیسک کمر را جدی بگیریم؟

انواع روش‌های درمانی غیر جراحی

از انواع روش‌های غیر جراحی برای درمان دیسک کمر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

استراحت

برای چند روز راحت استراحت کنید، زیرا استراحت می‌تواند باعث کاهش تورم شود و به فرد فرصتی برای بهبودی بدهد. اگر کمردرد را تجربه می‌کنید، از ورزش و سایر فعالیت‌هایی که باعث می‌شود بیش از حد خم یا بلند شوید، خودداری کنید. ممکن است پزشک به فرد پیشنهاد دهد که در رختخواب استراحت کند. استراحت در بستر برای مدت‌زمان کوتاهی خوب است، اما بیش از 1 یا 2 روز ممکن است وی را از پا بیندازد. فرد باید به حرکت ادامه دهد تا مفاصل و ماهیچه‌های وی ضعیف نشوند.

استفاده از کمپرس آب سردوگرم

همچنین می‌توان از یخ و گرما برای تسکین درد استفاده کرد. فقط یک کمپرس یخ یا حوله مرطوب گرم را بر روی ناحیه کمر خود که درد دارد قرار دهید. می‌توانید سردوگرم را به طور متناوب تغییر دهید یا از هرکدام که احساس بهتری دارید استفاده کنید.

داروها

فرد می‌تواند از داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Motrin، Advil) یا ناپروکسن (Aleve، Naprosyn) استفاده کند. این داروها می‌توانند به تسکین درد و کاهش تورم کمک کنند. لازم به ذکر است که این داروها را نباید بیش از 10 روز بدون مشورت با پزشک خود استفاده کنید. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) در صورت استفاده در مقادیر زیاد یا طولانی‌مدت می‌توانند خطر مشکلات قلبی یا خونریزی را افزایش دهند. همچنین داروهایی مانند کدئین یا اکسی کدون - استامینوفن (Percocet) نیز گزینه‌های کوتاه‌مدتی هستند که اگر داروهای بدون نسخه مؤثر نباشند، ممکن است پزشک آن‌ها را تجویز کند. همچنین پزشک ممکن است شل‌کننده‌های عضلانی را برای کاهش اسپاسم عضلانی در پشت فرد تجویز کند و داروهای ضد درد عصبی، مانند آمی‌تریپتیلین (Elavil، Vanatrip)، دولوکستین (Cymbalta)، گاباپنتین (Neurontin)، پره گابالین (Lyrica) و ترامادول (Ultram) گزینه‌هایی برای کاهش درد آسیب عصبی هستند.

فیزیوتراپی

برخی از ورزش‌ها می‌توانند به بهبود علائم فتق دیسک کمر کمک کنند. یک فیزیوتراپ می‌تواند به فرد به‌خوبی آموزش دهد که کدام حرکت می‌تواند کدام یک از عضلات پشت وی را تقویت می‌کنند. برنامه‌های فیزیوتراپی نیز شامل:

• تمرینات کششی برای انعطاف پذیر نگه داشتن عضلات
• تمرینات هوازی: مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری ثابت
• ماساژ
• یخ و گرما
• اولتراسوند درمانی
• تحریک الکتریکی عضلات

تزریق داروهای استروئیدی

اگر استراحت، مسکن‌ها و فیزیوتراپی به درد فرد کمکی نکرد، پزشک می‌تواند داروی استروئیدی را به فضای اطراف عصب نخاعی وی تزریق کند. به این عمل تزریق اپیدورال گفته می‌شود. استروئید می‌تواند به کاهش تورم، کمک به حرکت راحت‌تر و کاهش درد ناشی از فتق دیسک کمک می‌کند. پزشک از اشعه ایکس یا سی‌تی‌اسکن برای پیداکردن محل مناسب برای تزریق دارو استفاده می‌کند. ممکن است برای تسکین درد خود به بیش از یک تزریق استروئیدی نیاز داشته باشید.

اوزون تراپی دیسک کمر

اوزون‌تراپی دیسک کمر یک روش درمانی جدید به شمار می‌آید که در آن از گاز اوزون استفاده می‌کند. میزان غلظت (20 تا 50 میکروگرم در میلی‌لیتر) این گاز توسط پزشک قابل تنظیم است. این گاز به علت داشتن خواص بسیاری که دارد می‌تواند به درمان درد، التهاب و تخریب مفصل یا دیسک‌های بین مهره‌ای کمری کمک کند. این روش دارای خواص بسیاری است که از جمله این خواص می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خاصیت ضد التهاب بودن
• ضد درد بودن
• اثرات رژنراتیو (ترمیمی)

جراحی دیسک کمر با لیزر

در مواردی دیسک کمر به حدی شدید است که از طریق درمان‌های غیرتهاجمی و بدون بهبود نمی‌یابند و جراح مجبور به درمان دیسک کمر از طریق جراحی باز می‌شود. مواردی وجود دارد که جراح نمی‌تواند از این طریق به نتیجه مطلوبی دست پیدا کند، در این شرایط پزشک تصمیم می‌گیرد که از جراحی دیسک کمر با لیزر استفاده کند. جراحی دیسک کمر با لیزر به‌نوعی جراحی غیرتهاجمی و بی‌خطر است. البته لازم به ذکر است که این نوع جراحی در اتاق عمل و بدون بیهوشی یا با بی‌حسی موضعی انجام می‌گیرد. جراحی دیسک کمر

جراحی دیسک کمر

اکثر افراد مبتلا به فتق دیسک نیازی به جراحی ندارند. استراحت و سایر درمان‌ها باید طی 4 تا 6 هفته برای بهبود علائم شما شروع شود. اما اگر درد شما بهبود نیافت، جراحی ممکن است یک گزینه درمانی باشد. در مورد جراحی با پزشک خود صحبت کنید اگر:

• با مسکن‌ها، تزریق‌ها و فیزیوتراپی درد تسکین پیدا نمی‌کند.
• اگر علائم فرد روزبه‌روز در حال بدتر شدن هستند.
• اگر فرد در ایستادن یا راه‌رفتن مشکل دارد.
• اگر فرد قادر به کنترل روده یا مثانه خود نیست.

دیسککتومی

در طی این روش، جراح دیسک آسیب‌دیده فرد را برای کاهش فشار بر روی اعصاب وی برمی‌دارد. آنها می‌توانند جراحی را به چند روش انجام دهند: جراح شما دیسککتومی باز را از طریق بریدگی در کمر یا گردن فرد انجام می‌گیرد. میکرودیسککتومی از طریق یک برش بسیار کوچک‌تر انجام می‌شود. جراح یک لوله نازک با یک دوربین در یک طرف قرار می‌دهد تا دیسک آسیب‌دیده را ببیند و آن را خارج کند.

لامینوتومی کمر

گاهی اوقات جراح نیاز به برداشتن قطعه کوچکی از استخوان به نام لامینا از مهره دارد. لامینا یک پوشش محافظ بر روی نخاع ایجاد می‌کند. برداشتن بخشی یا تمام آن به جراح کمک می‌کند تا به فتق دیسک دسترسی پیدا کنید. همچنین می‌تواند فشار را بر روی اعصاب وی کاهش دهد و درد پا و سیاتیک را از بین ببرد. لامینا را می‌توان در طول دیسککتومی برداشت. یا ممکن است آن را در یک جراحی جداگانه خارج کنید.

همجوشی ستون فقرات

پس از دیسککتومی یا لامینوتومی، جراح ممکن است دو مهره را در دو طرف دیسک به هم بچسباند تا ستون فقرات فرد را تثبیت کند. به این عمل همجوشی ستون فقرات گفته می‌شود. ادغام دو دیسک باعث می‌شود استخوان‌ها حرکت نکنند و دیگر درد احساس نکنید.

جراحی دیسک مصنوعی

جراحی دیسک مصنوعی فقط تعداد کمی از افراد کاندیدای خوبی برای جراحی دیسک مصنوعی هستند زیرا این عمل فقط روی دیسک‌های خاصی در قسمت پایین کمر فرد کار می‌کند. اما اگر پزشک فکر می‌کند که این یک گزینه درمانی برای دیسک است، دیسک آسیب‌دیده وی را با دیسک پلاستیکی یا فلزی جایگزین می‌کند. دیسک جدید به ثابت نگه‌داشتن ستون فقرات فرد کمک می‌کند و به فرد امکان می‌دهد راحت‌تر حرکت کنید. بهتر است برای جراحی دیسک کمر به بهترین جراح دیسک کمر در تهران مراجعه نمایید.