لیست کامل داروهایی که با الکل تداخل دارند

مطمئنا زمانی که برچسب های داروها را مطالعه می کنید مشاهده کرده اید که برخی از آنها با الکل تداخل دارند.ولی در بیشتر موارد این تداخلات جدی گرفته نمی شود . در حالی که این تداخلات دارویی می توانند عوارض جانبی شدید و در برخی از موارد، مرگ به همراه داشته باشند. در این مطلب از سایت پاموه ، به برخی از این تداخلات دارویی اشاره خواهد شد. لطفا با ما همراه باشید.

چه نوع داروهایی با الکل تداخل دارند ؟

بصورت خلاصه می توان گفت : تعداد بسیار زیادی از داروها با الکل تداخل دارند و عوارض جانبی ایجاد شده گاهی می تواند خطرناک باشد. در یک مطالعه که توسط انستیتوی ملی بهداشت امریکا بر روی 26000 هزار نفر انجام شده است مشخص شد که الکل تقریبا با 45درصد از داروهایی که این افراد مصرف می کردند تداخل ایجاد می کند.

داروهایی که بدون نسخه از داروخانه قابل خرید می باشند و همچنین داروهای گیاهی نیز می توانند با الکل تداخل ایجاد کنند. در یک گزارش تحقیقاتی در کشور امریکا اشاره شده است که سالانه بیش از 78 هزار نفر بر اثر بیماری های کبدی جان خود را از دست می دهند که 47% این افراد سابقه مصرف الکل دارند. استفاده دائمی از الکل می تواند باعث آسیب جدی بر روی کبد شود

چرا الکل تداخل دارویی ایجاد می کند ؟

دلایل زیادی وجود دارد که باعث می شود الکل با داروهای مختلف تداخلاتی داشته باشد . برای مثال :

1 - الکل بر روی سیستم عصبی مرکزی اثر می گذارد و عملکردی مانند داروهای ضد افسردگی در این سیستم دارد. مصرف الکل می تواند باعث افزایش مهار کننده های گاما آمینوبوتیریک اسید شده و انتقال سیگنال های عصبی را در این مسیر کاهش می دهد.

به همین دلیل مصرف الکل می تواند باعث کاهش مهارت یادگیری ، قدرت تفکر ، قدرت تصمیم گیری سریع و کاهش حافظه شود.

2 -برخی از داروها به عنوان یک ماده غیر فعال ، حاوی الکل هستند. برای مثال در بسیاری از کشورهای جهان ، داروهای سرماخوردگی و برخی از شربت های ضد سرفه حاوی الکل هستند. این داروها معمولا خاصیت خواب آوری دارند و تداخل آنها با الکل می تواند باعث خواب آلودگی بیشتر و خطرناک شود.

3 - الکل برای کبد مضر است و بسیاری از داروها نیز بر روی کبد فشار زیادی وارد می کنند . زمانی که این دو در کنار همدیگر مصرف شوند می توانند آسیب های کبدی را چندین برابر بیشتر کنند.

چه داروهایی با الکل تداخل دارند ؟

رایج ترین داروهایی که این تداخلات را ایجاد می کنند عبارتند از :

داروهای فشار خون
داروهای خواب آور
داروهای ضد اضطراب
داروهای مسکن
شل کننده های عضلات
کنترل کننده های دیابت
داروهای کنترل کلسترول خون
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد روانپریشی

مهم ترین داروهای این لیست ، داروهای قلبی و عروقی و مسکن ها و داروهای کنترل دیابت هستند. الکل می تواند باعث افت فشار خون شود و تداخل آن با داروهای پایین آورنده فشار خون می تواند خطرناک باشد. تداخل آن با داروهای مسکن می تواند باعث کاهش عمق تنفس و افزایش احتمال مرگ در خواب شود. تداخل آن با داروهای خواب آور نیز همین مشکل را ایجاد می کند.

عوارض جانبی احتمال تداخل دارویی الکل

این تداخلات دارویی می تواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند که رایج ترین آنها عبارتند از :

خواب آلودگی
سرگیجه
مشکلات قلبی
بیهوش شدن
خونریزی داخلی مخصوصا خونریزی معده
تهوع و استفراغ
کاهش و یا افزایش ناگهانی فشار خون
زمین خوردن و سقوط
تشنج
آسیب های کبدی
آسیب های قلبی
تنگی نفس و کاهش عمق تنفس
اوردوز
مرگ

این تداخلات در سنین مختلف و در مردها و زن ها می تواند متفاوت باشد . برای مثال افراد بالای 65 سال بیشتر در معرض خطرات ناشی از این تداخلات هستند.در افراد مسن ، خطر از دست دادن تعادل و سقوط کردن و آسیب های جدی ناشی از آن بسیار زیاد است . زنان به دلیل اینکه آب کمتر و چربی بیشتری نسبت به مردان دارند ، عوارض جانبی بیشتر و شدیدتری نشان می دهند.میزان الکل در خون زنان بسیار بیشتر و سریع تر افزایش پیدا می کند .

انواع مختلف تداخلات الکل

الکل به روش های مختلفی می تواند با داروها تعامل ایجاد کند . برای مثال :

1- افزایش اثرات داروها : برای مثال زمانی که الکل همراه با داروهای خواب آور مصرف می شود می تواند باعث افزایش خواب آلودگی شود که گاهی می تواند به مرز خطر برسد .

2 - افزایش عوارض جانبی داروها : برای مثال یکی از عوارض جانبی برخی از آنتی هیستامین ها مانند دیفن هیدرامین ، ایجاد خواب آلودگی است . الکل می تواند این عارضه را بسیار بیشتر کند.

3 - افزایش صدمات به کبد : بسیاری از داروها مانند استامینوفن می توانند برای کبد مضر باشند. الکل نیز برای سلامت کبد مضر است . زمانی که این داروها با الکل تداخل ایجاد می کنند ، آسیب های کبدی به شدت افزایش پیدا می کند.

4 - تغییر اثر بخشی داروها : به دلیل اینکه بسیاری از داروها در کبد تجزیه می شوند ، الکل با تاثیرگذاری بر روی عملکرد کبد می تواند اثر بخشی داروها را کمتر و یا بیشتر کند. برای مثال تداخل داروی کاهش فشار خون با الکل می تواند باعث افت شدید فشار خون شود و یا تداخل وارفارین با الکل می تواند باعث افزایش خونریزی داخلی و حتی سکته مغزی شود.

لیست مهمترین داروهایی که با الکل تداخل دارند

این لیست بسیار گسترده است ولی رایج ترین و مهم ترین داروهای این لیست عبارتند از :

تداخل داروهای درمان جوش با الکل

جوش یک بیماری پوستی شایع است که اغلب در دوران بلوغ شروع می شود. برای درمان این بیماری معمولا ابتدا از کرم های موضعی استفاده می شود و در صورتی که نتیجه بخش نباشد ممکن است پزشک ، آنتی بیوتیک یا ایزوترتینوئین تجویز شود. در برخی از موارد برای درمان جوش در زنان از داروهای هورمونی ضدبارداری نیز استفاده می شود.

تداخل الکل با ایزوترتینوئین

ایزوترتینوئین نوعی رتینوئید و از مشتقات ویتامین A است که برای درمان جوش های شدید و گاهی برای درمان سرطان مغز و پانکراس و پیشگیری از نوعی سرطان پوست مورد استفاده قرار می گیرد. تعامل این دارو با الکل می تواند عوارض جانبی زیر شود :

افزایش ضربان قلب
گرگرفتگی شدید
حالت تهوع و استفراغ

تداخل الکل با داکسی سایکلین

داکسی سایکلین یک آنتی بیوتیک تتراسایکلین است که در مواردی برای درمان جوش های ناشی از باکتری مورد استفاده قرار می گیرد . تداخل الکل با داکسی سایکلین می تواند اثر بخشی این آنتی بیوتیک را کاهش دهد .

با اریترومایسین

به دلیل اینکه اریترومایسین می تواند مشکلات معده ایجاد کند ، به ندرت از این آنتی بیوتیک برای درمان جوش استفاده می شود. مصرف الکل در دوره درمان با اریترومایسین می تواند تخلیه معده را دچار مشکل کند.همچنین این تداخل می تواند باعث کاهش اثر بخشی این دارو شود.

با اسپیرونولاکتون

اگر درمان های معمول برای از بین بردن جوش موثر نباشند ممکن است از داروی اسپیرونولاکتون به عنوان گزینه بعدی برای درمان جوش در زنان و دختران استفاده شود. اسپیرونولاکتون با مسدود کردن اثرات هورمونی در غدد چربی صورت می تواند به درمان جوش کمک کند.

استفاده از این دارو برای درمان آکنه به تایید FDA نرسیده است ولی چندین سال است که از آن برای این منظور استفاده می شود. تداخل اسپیرونولاکتون با مشروبات الکلی می تواند باعث کاهش شدید و ناگهانی فشار خون شود . همچنین عوارضی مانند سردرد ، سرگیجه و تغییر ضربان قلب ایجاد می کند.

تداخل با داروهای درمان ADHD (درمان بیش فعالی و اختلال کم توجهی)

درمان اختلال بیش فعالی در کودکان و بزرگسالان معمولا به صورت ترکیبی از دارو و آموزش و مشاوره است . این روش معمولا بهترین و موثرترین روش درمانی محسوب می شود. معروف ترین داروهایی که برای کاهش علائم این بیماری مورد استفاده قرار می گیرند ، ریتالین و آدرال نام دارند.

از این داروها چندین سال است که برای کاهش علائم این بیماری مورد استفاده قرار می گیرند. کلونیدین و اتوکسیستین نیز گزینه های بعدی درمان هستند. این گروه از داروها با الکل تداخل بسیار بالایی دارند و معمولا در زمان تجویز دارو برای افراد بزرگسالی که دچار بیش فعالی هستند ، از آنها در مورد اعتیاد به مصرف مشروبات الکلی سوال می شود. عوارض جانبی رایج این تداخل می تواند به شرح زیر باشد :

سرگیجه شدید و ناتوان کننده
خواب آلودگی در طول روز
اضطراب و استرس
افسردگی
مشکل درهماهنگی حرکات
افزایش ضربان قلب
درد قفسه سینه
افزایش احتمال حمله قلبی
و. ...

تداخل الکل با آنتی هیستامین ها

در صورتی که به هر دلیلی مجبور هستید به مدت طولانی از آنتی هستامین استفاده کنید باید در مورد تداخل آن با الکل از پزشکتان سوال کنید. برخی از عوارض جانبی ناشی از این تداخل عبارتند از :

بزرگ شدن پروستات
تشدید صرع
مشکلات تیروئید
افزایش احتمال بیماری های قلبی
افزایش احتمال ابتلا به دیابت
ایجاد مشکلات کبدی
و ....

توجه داشته باشید که از ترکیبات آنتی هیستامین ممکن است در برخی از سایر داروها نیز استفاده شده باشد. برای مثال بسیاری از داروها کاهش علائم سرماخوردگی ، حاوی آنتی هیستامین هستند. برخی از داروهای ضد سرماخوردگی حاوی استامینوفن و دکسترومتورفان و کمی آنتی هیستامین هستند. این ترکیب می تواند به صورت استامینوفن و دیفن هیدرامین و فنیل افرین نیز وجود داشته باشد.

آنتی هیستامین های نسل اول ، باعث ایجاد خواب آلودگی می شوند. به دلیل اینکه این داروها بر روی مغز و نخاع تاثیر می گذارند تا گیرنده های هیستامین را مسدود کنند ، می توانند خواب آلودگی شدیدی ایجاد کنند که در صورت تداخل با الکل ، این خواب آلودگی می تواند در مرز خطر قرار گیرد. آنتی هیستامین های نسل دوم کمتر باعث خواب آلودگی می شوند زیرا بر روی گیرنده های هیستامین خارج از مغز تاثیر می گذارند.

برخی از آنتی هیستامین ها خاصیت آرامبخش نیز دارند مانند : دیفن هیدرامین ، کلرفنیرامین ، برم فنیرامین و دوکسیلامین.این داروها نباید در هنگام شب همراه با الکل مصرف شوند زیرا در مواردی می تواند باعث مرگ در خواب شود. آنتی هیستامین های غیر آرام بخش مانند : فکسوفنادین ، سیتریزین و لوراتادین و ... این خطر را ایجاد نمی کنند.

تداخل الکل با آنتی بیوتیک ها ، داروهای ضد قارچ و ...

آنتی بیوتیک ها از رایج ترین داروهایی هستند که به صورت خودسرانه و در بسیاری از موارد بصورت اشتباه مورد استفاده قرار می گیرند. برخی از انواع این آنتی بیوتیک ها می توانند با الکل تداخل شدیدی ایجاد کنند . رایج ترین عوارضی که ناشی از این تداخل است عبارتند از‌:

افزایش سریع و خطرناک ضربان قلب
حالت تهوع و استفراغ
گرگرفتگی
مشکلات کبدی
تشنج
سرگیجه
خواب آلودگی شدید
مشکل حفظ تعادل
و...

همه آنتی بیوتیک ها به یک اندازه با الکل تداخل ایجاد نمی کنند و معمولا در برچسب آنتی بیوتیک هایی که تداخل شدید دارند ، به این نکته اشاره می شود. در دوره مصرف این داروها باید از مایعات به میزان کافی استفاده کنید. الکل می تواند باعث کم آبی بدن در دوره مصرف آنتی بیوتیک ها شود.

تداخل با سفوتتان

سفوتتان نوعی آنتی بیوتیک سفالوسپورین است که برای درمان طیف وسیعی از عفونت ها مورد استفاده قرار می گیرد. حداقل 72 ساعت قبل و بعد از مصرف سفوتتان نباید الکل مصرف شود. این تداخل می تواند عوارضی مانند مشکلات معده ، تهوع و استفراغ ، سردرد و بی قراری ایجاد کند .

تداخل با سیکلوسرین

سیکلوسرین معمولا برای درمان سل مورد استفاده قرار می گیرد و تداخل آن با الکل می تواند باعث افزایش احتمال تشنج شود.

تداخل با اریترومایسین

این تداخل می تواند باعث به عقب انداختن تاثیرات اریترومایسین شود. همچنین می تواند تخلیه معده را به تعویق بیاندازد .

تداخل با اتیونامید

این دارو برای درمان سل و عفونت های بسیار جدی ریوی مورد استفاده قرار می گیرد. تداخل الکل با اتیونامید می تواند باعث افزایش مشکلات دستگاه عصبی مرکزی شده و احتمال افسردگی و روانپریشی را افزایش دهد .همچنین این تداخل می تواند باعث افزایش سمیت کبدی شود.

تداخل با گریزوفولوین

گریزوفولوین نوعی داروی ضد قارچ است که برای برای درمان عفونت هایی از قبیل کرم حلقه ، پای ورزشکار و عفونت های قارچی پوست و مو مورد استفاده قرار می گیرد. تداخل الکل با گریزوفولوین می تواند اثرات این دارو را افزایش داده و باعث بروز عوارض جانبی ناخواسته شود. عوارضی مانند : افزایش ضربان قلب ، سردرد ، تشنج ، غش کردن ، تهوع و استفراغ ، گیجی ، مشکل حفظ تعادل .

تداخل با ایزونیازید

از داروی ایزونیازید همراه با سایر داروها برای کمک به درمان و جلوگیری از سل و برخی از عفونت های جدی ریه استفاده می شود. تداخل ایزونیازید با الکل می تواند باعث افزایش سمیت کبد و آسیب های کبدی شود.

تداخل با کتوکونازول

کتوکونازول نوعی داروی ضد قارچ است که معمولا در شرایطی مورد استفاده قرار می گیرد که روش های دیگر پاسخگو نباشند چرا که این دارو عوارض جانبی زیادی دارد و فقط زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که فواید آن مهمتر از عوارض جانبی احتمالی آن باشد. مصرف الکل در دوره درمان با کتوکونازول می تواند سمیت کبد را افزایش داده و باعث بروز مشکلات کبدی شود .این تداخل فقط در صورت مصرف قرص کتوکونازول بروز می کند و استفاده موضعی از این دارو ، تداخلی ایجاد نمی کند .

تداخل با لینزولید

لینزولید نوعی آنتی بیوتیک است که برای عفونت های پنومونی و برخی از عفونت های پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو زمانی تجویز می شود که باکتری ، به سایر آنتی بیوتیک ها مقاومت نشان دهد. مصرف الکل در دوره درمان با لینزولید می تواند باعث افزایش ناگهانی و بسیار شدید فشار خون شود. این افزایش فشار خون می تواند خطرناک بوده و باعث سکته مغزی شود.

تداخل با مترونیدازول

مترونیدازول نوعی آنتی بیوتیک است که برای درمان عفونت های باکتریایی واژن ، معده ، روده ، پوست ، مفاصل ، مجاری تنفسی و .. استفاده می شود. حداقل سه روز قبل و بعد از مصرف مترونیدازول نباید الکل و یا داروهای حاوی الکل مصرف شود. تداخل مترونیدازول با الکل می تواند باعث افزایش ضربان قلب ، سردرد ، گیجی ، تاری دید ، غش کردن ، حالت تهوع و استفراغ شده و اثر بخشی مترونیدازول را کاهش دهد. آنتی بیوتیک هایی که تداخل کمی با الکل دارند عبارتنداز :

آموکسی سیلین
آزیترومایسین
سیپروفلوکساسین
سفالکسین
کلاریترومایسین
کلیندامایسین
داکسی سایکلین
پنی سیلین
تتراسایکلین
موکسی فلوکساسین

تداخلات داروهای ضد افسردگی با الکل

از داروهای ضد افسردگی برای کاهش علائم افسردگی ، اضطراب ، استرس ، مشکلات خواب ، افکار خودکشی و ... استفاده می شود. بسیاری از این داروها مستقیما بر روی مغز و انتقال دهنده های عصبی تاثیر می گذارند.بسیاری از این داروها با الکل تداخل ایجاد می کنند. رایج ترین علائم تداخلات دارویی این گروه از داروها عبارتند از :

سرگیجه
مشکل در حفظ تعادل و افزایش احتمال سقوط کردن بخصوص در افراد سالمند
خواب آلودگی شدید و ناتوان کننده
مشکل در تمرکز
گیجی

همچنین مصرف الکل در دوره درمان داروهای مهار کننده مونوآمین اکسیداز می تواند مشکلات جدی قلبی ایجاد کرده و فشار خون را شدیدا افزایش دهد . داروی بوپروپیون نیز با الکل تداخل شدیدی دارد و می تواند باعث افزایش احتمال تشنج شود. برخی از داروهای ضد افسردگی باعث آسیب های کبدی می شوند که مصرف الکل در دوره درمان با این داروها می تواند احتمال مشکلات کبدی را افزایش دهد. برخی از داروهای ضد افسردگی که با الکل تداخل دارند عبارتند از :

فلوکستین
آمی تریپتیلین
ایمی پرامین
دولوکستین
و ...

تداخل داروهای ضد روانپریشی با الکل

داروهای ضد روانپریشی گروه بزرگی از داروها هستند که برای درمان علائم روانپریشی مانند توهم (شنیدن صداها و یا دیدن افرادی که وجود ندارند {مثلا جن}) و پارانویا مورد استفاده قرار می گیرد . بسیاری از این داروها با تغییر در تعادل مواد شیمیایی مغز کار می کنند و بیشتر برای درمان جنون جوانی ، افسردگی شدید و اختلال دو قطبی مصرف می شوند. آنتی سایکوتیک ها یکی از قدیمی ترین داروهای ضد روانپریشی هستند .

این داروها بر روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارند و از آنجایی که الکل نیز بر همین سیستم تاثیر گذار است ، نباید به صورت همزمان مصرف شوند. در صورت مصرف همزمان ، احتمال تشنج کردن بسیار افزایش پیدا می کند. برخی از داروهای ضد روانپریشی اثرات بسیار بدی بر روی کبد دارند که مصرف الکل در دوره درمان با این داروها می تواند باعث ایجاد مشکلات کبدی شود. رایج ترین عوارض جانبی این تداخل عبارتند از :

سرگیجه
مشکلات تنفسی
خواب آلودگی
مرگ در خواب
مشکل در هماهنگی بدن
مشکل در تصمیم گیری سریع
مشکل در حفظ تعادل
کاهش شدید فشار خون
غش کردن
افزایش تفکرات خودکشی و احتمال خودکشی کردن
تغییرات شدید در ضربان قلب

برخی از داروهای ضد روانپریشی که با الکل تداخل دارند عبارتند از :

داروهای ضد روانپریشی نسل اول	داروهای ضد روانپریشی نسل دوم
تیوتیکزن	آریپیپرازول
تری فلوئوپرازین	برکس‌پیپرازول
تیوتیکسن	کلوزاپین
پروکلروپرازین	کاریپرازین
پیموزاید	ایلوپریدون
پرفنازین	لورازیدون
هالوپریدول	الانزاپین
فلوفنازین	پالیپریدون
کلرپرومازین	زیپراسیدون

لیست تداخلات داروهای ضد اضطراب با الکل

بسیاری از داروهای ضد اضطراب بخاطر اینکه بر روی سیستم عصبی مرکزی تاثیرگذار هستند با الکل تداخل ایجاد می کنند . این تداخل می تواند عوارض جانبی مانند این موارد ایجاد کند :

اختلال در تمرکز
اختلال در تفکر
خواب آلودگی شدید
افزایش احتمال مرگ در خواب
سرگیجه
مشکل حفظ تعادل که در افراد سالخورده می تواند باعث افزایش احتمال سقوط کردن شود.

همچنین برخی از این دارها باعث آسیب های کبدی می شوند که مصرف الکل در طول دوره درمان با داروهای ضد اضطراب می تواند احتمال مشکلات کبدی را به شدت افزایش دهد. برخی از رایج ترین داروهای ضد اضطراب که با الکل تداخل دارند عبارتند از :

آلپرازولام
بنزودیازپین
بوسپیرون
سیتالوپرام
بنزودیازپین
کلونوپین یا کلونازپام
دیازپام
والیوم
دولوکستین
فلوکستین
هیدروکسی زین
لورازپام
میدازولام
پاروکستین
پرگابالین
سرترالین
ونلافاکسین

تداخل قرص های ضد بارداری با الکل

داده های کمی در این مورد وجود دارد و مشخص نیست که آیا الکل می تواند اثرات داروهای پیشگیری از بارداری را مختل کرده و باعث افزایش احتمال بارداری شود یا خیر . در هر صورت برخی از این داروها می توانند باعث آسیب های کبدی شوند و مصرف الکل در دوره مصرف این داروها توصیه نمی شود. همچنین در صورتی که الکل باعث استفراغ شود ، می تواند اثرات این داروها را خنثی کرده و باعث بارداری ناخواسته شود.

تداخل داروهای رقیق کننده خون با الکل

داروهای رقیق کننده خون برای جلوگیری از حمله قلبی و سکته مغزی و هرگونه بیماری و مشکل ناشی از لخته شدن خون در رگ ها مورد استفاده قرار می گیرند. وارفارین ، آسپرین و پلاویکس رایج ترین داروهایی هستند که برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرند.

مصرف الکل در دوره درمان با داروهای رقیق کننده خون می تواند باعث افزایش احتمال خونریزی داخلی شود. همچنین برخی از این داروها با افزایش احتمال مشکلات کبدی همراه هستند و این تداخل می تواند این احتمال را بسار بیشتر کرده و مشکلات حاد کبدی ایجاد کند.

در برخی از موارد ، مصرف الکل در دوره درمان با وارفارین می تواند اثر بخشی این دارو را کاهش داده و باعث ایجاد لخته خونی شده و احتمال سکته مغزی را افزایش دهد . افزایش احتمال زخم معده نیز یکی دیگر از عوارض جانبی احتمالی این تداخل می باشد.

داروهای کاهش دهنده کلسترول خون یا استاتین ها

استاتین ها برای کاهش LDL (کلسترول بد خون) و تری گلیسیریدها و بالا بردن HDL (کلسترول خوب خون یا لیپوپروتئین ها) مورد استفاده قرار می گیرند. مصرف الکل در دوره درمان با این داروها می تواند باعث تغییر اثر بخشی دارو شده و همچنین احتمال آسیب های کبدی را افزایش دهد. برخی از داروهای کاهش کلسترول خون که با الکل تداخل دارند عبارتند از :

آتورواستاتین
فلوواستاتین
لومیتاپید
نیاسین (ویتامین B3)
سیمواستاتین

تداخل با داروهای کنترل قند خون

الکل می تواند قند خون را در بیماران دیابتی تحت تاثیر قرار دهد . مصرف الکل در دوره درمان با داروهای کنترل قند خون می تواند تداخل جدی ایجاد کند.این تداخل می تواند میزان قند خون را در حد خطرناکی تغییر دهد.

تداخل با انسولین

زمانی که الکل با انسولین ترکیب می شود ، در شرایطی می تواند باعث افزایش قند خون و در شرایطی می تواند باعث کاهش قند خون شود. رایج ترین داروهای دیابت که با الکل تداخل دارند عبارتند از :

انسولین
تیازولیدین دیون ها
سولفونیل‌ اوره
کاناگلیفلوزین
دولاگلوتاید
لیراگلوتاید
متفورمین
پیوگلیتازون
ساکساگلیپتین
سیتاگلیپتین

تداخل دارویی الکل با آسپرین

تداخل مصرف آسپرین و الکل می تواند باعث رقیق شدن بیش از حد خون شده و احتمال خونریزی داخلی و حتی سکته مغزی را افزایش دهد.

نکته : این مطلب فقط جهت افزایش آگاهی بوده و جایگزین نظر پزشک نیست . این سایت هیچگونه مسئولیتی در این مورد ندارد. در زمان تجویز هر دارویی ، تداخلات احتمالی را از پزشک بپرسید.

منابع : برای تهیه این مطلب از منابع زیر استفاده شده است :

medications and alcohol

The Dangers of Mixing Alcohol and Medications

mixing with alcohol

Don't Drink Alcohol While Taking These Medications Medications You Shouldn’t Mix With Alcohol

Alcohol and Medication Interactions

توسط : محمد حسینی

بخش : موارد مصرف و عوارض جانبی داروها

زمان انتشار : 4 سال پیش

آخرین بروزرسانی : 2 ماه پیش

نظرات: 4 مشاهده