آرتریت روماتوئید - علائم + درمان های رایج + عوارض جانبی احتمالی

آرتریت روماتوئید چیست ؟

آرتریت روماتوئید (rheumatoid arthritis) نوعی بیماری مزمن است که معمولا باعث آسیب مفاصل بدن می شود.همچنین این بیماری نوعی بیماری سیستمیک است که می تواند بر روی اندام های داخلی بدن تاثیر بگذارد.آسیب های مفصلی ناشی از آرتریت روماتوئید ناشی از التهاب مفصل است که این التهاب ناشی از پاسخ سیستم ایمنی بدن است .در این بیماری ، التهاب به سمت مفاصل حمله ور شده و باعث درد ، سفتی ، تورم و حتی از دست دادن عملکرد مفاصل می شود. آرتریت روماتوئید - علائم + درمان های رایج + عوارض جانبی احتمالی این التهاب می تواند بر اندام های دیگر مانند ریه ، قلب و کلیه ها نیز تاثیر گذار باشد.اگر این التهاب مهار نشود می تواند باعث آسیب دائمی مفاصل شود.آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که ناشی از حمله اشتباه سیستم ایمنی بدن به بافت های سالم بدن است که یکی از شایعترین نوع بیماری های خود ایمنی در بزرگسالان است . در زمان ابتلا به آرتریت روماتوئید سیستم ایمنی بدن به غلط ، مواد شیمیایی در جریان خون آزاد می کند که به بافت های بدن و مفاصل آسیب وارد می کند.این مواد شیمیایی ، باعث ضخیم شدن غشاء سینوویوم یا پوشینه مفصلی می شود.التهاب پوشینه مفصلی ، سینوویت نامیده می شود و یکی از علائم ابتلا به آرتریت روماتوئید است.با گسترش سینوویت ، به مرور ، استخوان ها و غضروف های مفصلی و همینطور بافت های اطراف آن مانند لگن ، تاندون ها ، اعصاب و رگ های خونی نیز آسیب می بیند که باعث از دست دادن عملکرد طبیعی و ایجاد محدودیت های حرکتی می شود. آرتریت روماتوئید اغلب بر روی مفاصل کوچک مانند مفاصل دست ها ، انگشت ها و مچ پا تاثیر می گذارد ولی می تواند سایر مفاصل بدن را نیز درگیر کند.بسیاری از افرادی که دچار این بیماری می شوند ، بعد از گسترش بیماری ، در راه رفتن ، نشستن ، ایستادن ، دستشویی رفتن و حتی انجام کارهای روزانه دچار مشکل و محدودیت می شوند.

امید به زندگی در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید چقدر است؟

به طور کلی امید به زندگی در این افراد کمی کمتر از افراد معمولی است و به این معنی نیست که هر کسی دچار آرتریت روماتوئید شود ، طول عمر کمتری خواهد داشت.این بیماری به خودی خود ، تهدید کننده زندگی نیست.حدود 1.3 میلیون نفر در کشور امریکا دچار این بیماری هستند که 75 درصد از این افراد را زنان تشکیل می دهند.زنان سه برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند. آرتریت روماتوئید بر روی کدام بخش های بدن تاثیر می گذارد ؟

سن ابتلا به آرتریت روماتوئید

این بیماری بیشتر در افراد 35 الی 50 ساله رایج است ولی در هر سنی می تواند اتفاق بی افتد.به صورت کلی 1 درصد از جهانیان دچار این بیماری هستند که تنها 6 درصد از آنها در سن زیر 35 سال به این بیماری مبتلا شده اند.

آرتریت روماتوئید بر روی کدام بخش های بدن تاثیر می گذارد ؟

این بیماری علاوه بر مفاصل ، می تواند بر روی سایر بخش ها و اندام های بدن نیز تاثیر بگذارد . مانند : 1 ) ساختار اسکلتی و عضلانی بدن آسیب رسیدن به عضلات اطراف مفاصل مبتلا به آرتریت روماتوئید می تواند باعث کاهش توده اعضلانی شده و باعث ضعف عمومی بدن شود.این مورد بیشتر در عضلات دست دیده می شود.آتروفی عضلات همچنین می تواند باعث درد و تورم شود. علاوه بر این آسیب رسیدن به استخوان ها و تاندون های اطراف مفصل نیز می تواند باعث ایجاد ناهنجاری هایی بخصوص در دست ها و پاها شود.برای مثال پوکی استخوان یا استئوپروز  و سندرم تونل کارپال ، از عوارض جانبی آرتریت روماتوئید است . 2 ) تاثیر آرتریت روماتوئید بر روی پوست بسیاری از افرادی که دچار این بیماری هستند گره های کوچک ، کبود و ضخیمی بر روی پوست روی مفاصل خود مشاهده می کنند.این گره ها به «گره های روماتوئید» معروف هستند و بیشتر بر روی مفاصل انگشتان و جاهایی که پوست با چربی کم وجود دارد دیده می شود.این لکه های سیاه ، ناشی از خونریزی های زیر پوستی هستند که به پورپورا نیز معروفند.این مشکل در کسانی که داروهای کورتیزون مانند پردنیزولون بیشتر دیده می شود. 3 ) تاثیر آرتریت روماتوئید بر روی قلب التهاب مایعات اطراف قلب در افراد مبتلا به این بیماری دور از انتظار نیست .معمولا این مشکل خفیف است ولی در مواردی می تواند شدید بوده و باعث به وجود آمدن مشکلات قلبی شود.التهاب قلبی ناشی از آرتریت روماتوئید می تواند بر عضلات قلب ، دریچه های قلب و عروق خونی (عروق کرونر) نیز تاثیر گذار باشد.حملات قلبی در افراد مبتلا به این بیماری کمی بیشتر از افراد دیگر است .در صورت ابتلا به آرتریت روماتوئید باید سلامت قلب خود را مورد برسی قرار داده و کلسترول خون و فشار خون خود را به صورت منظم تحت نظر داشته باشید.

4 ) تاثیر آرتریت روماتوئید بر روی ریه

اثرات این بیماری بر روی ریه می تواند فرم های مختلفی داشته باشد. مایعات می تواند در اطراف یک و یا هر دو ریه جمع شود.برای مثال پلورال افیوژن از عوارض جانبی آرتریت روماتوئید بر روی ریه است . پلورزی یا پلوریت نیز از عوارض جانبی آرتریت است . به‌معنی التهاب و تحریک پردهٔ جَنب است.در مواردی نیز ممکن است بافت ریه سفت شده و آسیب ببیند که به عنوان فیبروز ریه شناخته می شود.

5 ) عوارض جانبی آرتریت روماتوئید بر روی دستگاه گوارشی

دستگاه گوارشی معمولا به صورت مستقیم توسط آرتریت روماتوئید تحت تاثیر قرار نمی گیرد.خشک شدن دهان ناشی از سندرم سیگرن می تواند ناشی از این بیماری باشد. علاوه بر این داروهایی که برای کنترل عوارض و نشانه های آرتریت روماتوئید مصرف می شوند می تواند باعث بروز مشکلات گوارشی شود.داروهایی مانند NSAID ها  .

6 ) عوارض جانبی آن بر روی کلیه ها

کلیه ها نیز به صورت مستقیم از این بیماری آسیب نمی بینند.مشکلات کلیه در این بیماران معمولا به دلیل مصرف داروهای کنترل این بیماری است .علاوه بر این ، عدم کنترل به موقع آرتریت روماتوئید می تواند عوارض جانبی مانند رسوب پروتئین و نارسایی کلیه در پی داشته باشد که آمیلوئیدوز نامیده می شود.

7 ) عوارض جانبی آن بر روی عروق خونی

التهاب عروق خونی می تواند مشکلات بسیار زیادی برای بخش ها و اندام های مختلف بدن ایجاد کند.التهاب عروق خونی اطرف مفاصل مبتلا ، دور از انتظار نیست .کبودی پوست این مناطق ، از نشانه های التهاب عروق خونی این ناحیه است .

8 ) مشکلات خون

کم خونی یکی از رایج ترین عوارض جانبی ارتریت روماتوئید است.به این معنی که تعداد سلول های قرمز خون کاهش پیدا می کند و باعث کاهش اکسیژن رسانی به بخش مختلف بدن می شود.بزرگ شدن طحال ناشی از کاهش سلول های سفید خون نیز از عوارض جانبی این بیماری است .

9 ) مشکلات سیستم عصبی

تغییر شکل و آسیب به مفاصل مختلف در اغلب اوقات منجر به مشکلات عصبی آن ناحیه می شود.برای مثال سندرم تونل کارپال یکی از این مشکلات عصبی است .

10 ) عوارض جانبی آرتریت روماتوئید بر روی چشم

در افراد مبتلا به این بیماری معمولا چشم ها خشک و ملتهب است.همچنین ابتلا به اسکلریت نیز در این بیماران دور از انتظار نیست .

تفاوت استئوآرتریت با آرتریت روماتوئید

استئوآرتریت یکی از شایع ترین انواع آرتریت است که فقط 27 میلیون نفر در امریکا دچار این مشکل هستند.استئوآرتریت ناشی از التهاب غضروفی است و به نام آرتریت دژنراتیو نیز شناخته می شود.آرتریت روماتوئید نوعی بیماری خودایمنی است که باعث التهاب سیستمیک در فرد می شود.در حالی که استئوآرتریت موجب التهاب موضعی می شود.از طرفی معمولا استئوآرتریت بر روی یک مفصل تاثیر می گذارد در  حالی که آرتریت روماتوئید بر روی چند مفصل مختلف تاثیر می گذارد و این تاثیر گذاری معمولا به صورت متقارن است .برای مثال مچ هر دو دست و یا مفصل انگشت اشاره هر دو دست به صورت همزمان درگیر می شود. آرتریت روماتوئید می تواند در نتایج آزمایش خون تشخیص داده شود. برای مثال سرعت رسوب گلبول قرمز یا ESR و CRP در این بیماری تغییر می کند.هر دوی این بیمارها ارثی هستند.

انواع مختلف آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید معمولا در چندین مفصل مختلف به صورت همزمان و تدریجی آغاز می شود.آرتروز روماتوئید معمولی شایع ترین نوع آرتریت روماتوئید است که معمولا سه یا چند مفصل مختلف را درگیر می کند.معمولا افراد مبتلا به این بیماری دچار درد و تورم و سفتی در مفاصل انگشتان ، مچ ، آرنج ، شانه ، لگن ، مچ پا و زانو می شوند.حدود 80 درصد از مبتلایان به آرتریت روماتوئید به راحتی با آزمایش خون فاکتور روماتوئید (RF) غیر طبیعی تشخیص داده می شود.20 درصد از موارد نیز سرولوژیک هستند که با  آزمایش خون فاکتورهای روماتویید منفی یا طبیعی تشخیص داده می شود. نوع بعد این بیماری ، روماتیسم پالیندرومی نام دارد.

روماتیسم پالیندرومی چیست ؟

در این بیماری ممکن است مفاصل فرد چند ساعت تا چند روز متورم و دردناک باشد و سپس به مدت چند ساعت و یا چند روز و حتی چند ماه این مشکل رفع شده و سپس دوباره آغاز شود.

علل و دلایل ابتلا به آرتریت روماتوئید

علت ابتلا به آرتریت روماتوئید به صورت کامل مشخص نیست.بسیاری از محققان این بیماری را مستقیما مرتبط با مشکلات سیستم ایمنی بدن می دانند.عوامل زیر می تواند احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

•  ژنتیک
• هورمون ها (به دلیل اینکه تغییرات هورمونی در زنان بسیار زیاد است ، آرتریت روماتوئید در زنان بسیار بیشتر از مردان دیده می شود).
• عفونت های باکترایی
• عفونت های ویروسی
• بیماری پریودنتال
• کشیدن سیگار
• و...

دانشمندان در تحقیقاتی مشخص کرده اند که در افراد مبتلا به این بیماری ، سطح باکتری های روده تغییراتی دارد.مطالعات جدید نشان داده است که سطح باکتری های موجود در روده تاثیر زیادی بر روی سلامت عمومی فرد و عملکرد سیستم ایمنی بدن دارد. علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید

علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید

اگرچه این بیماری می تواند علائم و نشانه های مختلفی داشته باشد ، ولی مشکلات مفصلی همیشه در مبتلایان به این بیماری دیده می شود و از اصلی ترین علائم آرتریت روماتوئید است .در برخی از موارد مهره های گردن نیز در مبتلایان به این بیماری ، تحت تاثیر قرار می گیرد.معمولا اکثر علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید به صورت متقارن و در هر دوطرف بدن دیده می شود.

رایج ترین علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید

•  مشکلات حرکتی که باعث می شود فرد در حرکت دادن مفاصل دست ، انگشتان ، زانو و حتی لگن و گردن دچار مشکل و محدودیت شود.این درد و سفتی معمولا در زمان بیدار شدن از خواب و اول صبح ، بیشتر است و به مرور زمان کمتر می شود.
• التهاب مفاصل که می تواند همراه با سرخ شدن ، افزایش دما و پف کردن باشد.
• احساس ضربان و ضربه .که معمولا در نزدیکی مفاصل حس می شود بخصوص زمانی که مفصل خم می شود.
• درد . این درد در مبتلایان به آرتریت روماتوئید چندین منبع مختلفی دارد.این درد می تواند ناشی از التهاب و تورم مفصل و بافت های اطراف آن باشد.
• ضعف عمومی بدن
• تب ، خستگی و بیحوصلگی
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن
• درد عضلانی ، بدن درد

این علائم در افراد مختلف می تواند شدت مختلفی داشته باشد.معمولا این افراد زمانی که از خواب بیدار می شوند احساس درد شدیدی دارند.مفاصل می تواند در ابتدای صبح تورم و التهاب داشته باشد که با فعالیت های روزانه به مرور کمتر می شود.

روش های تشخیص آرتریت روماتوئید

پزشک بعد از شنیدن علائم اولیه و ظاهری شما ممکن است احتمال ابتلا به آرتریت بدهد.برای اینکه مشخص شود فرد به کدام نوع از آرتریت مبتلا شده است ، علاوه بر علائم ظاهری و معاینه فیزیکی ، آزمایش خون و احتمالا عکس برداری با اشعه ایکس نیز در نظر خواهد گرفت .با وجود این ، هیچ آزمایش اختصاصی وجود ندارد که دقیقا ابتلا به آرتریت روماتوئید را تشخیص دهد.

آزمایش های احتمالی برای تشخیص آرتریت روماتوئید

1 ) شمارش تعداد سلول های خون

در این تست تعداد گلبول های سفید و پلاکت های خون شمارش می شود.

2 ) نشانگر التهاب

در این تست مواردی از جمله میزان رسوب اریتروسیت (ESR) و پروتئین واکنش پذیر C (CRP) مورد بررسی قرار می گیرد.معمولا در زمان ابتلا به آرتریت روماتوئید ، سطح هر دوی این موارد افزایش پیدا می کند. 3 ) سایر موارد سطح الکترولیت ها (مانند کلسیم، منیزیم و پتاسیم) و پروتئین ها ممکن است مورد آزمایش قرار گیرد.همچنین در طول مصرف داروهای تجویزی ، سلامت کلیه ها و کبد نیز باید مورد آزمایش قرار گیرد.

4 ) تست ایمونولوژی

سطح فاکتور روماتوئید (RF) ، تست آنتی بادی ضد هسته سلولی (ANA) ،و احتمالا آزمایش های دیگری از جمله آنتی بادی های CCP (آنتی بادی های پپتید ضد سرطانی یا سیترولین) و سطوح پروتئین 14.3.3 eta ممکن است انجام شود.

5 ) آنالیز مایع Synovial

مایع زلاله‌ای (به انگلیسی: Synovial fluid) یا مایع مفصلی، مایعی است شفاف، به رنگ زرد کم رنگ که توسط سلول‌های غشاء زلاله‌ای (سینوویال) در مفاصل زلاله‌ای ترشح می‌گردد. این مایع که تجزیه شده پلاسما است، دارای خاصیت چسبندگی بوده و حاوی پروتئین و اسید هیالورونیک است(→منبع : ویکی پدیا).این مایع در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید می تواند غیر طبیعی باشد.نمونه ای از این مایع (معمولا از مفصل زانو) با استفاده از سوزن مخصوص برداشته می شود که به این روش آرتروسنتز یا آسپیراسیون مفصلی گفته می شود.

6 ) عکس برداری با اشعه ایکس

ممکن است از مفاصلی که احساس مشکل می کنید ، عکس برداری با اشعه ایکس انجام شود.در اوایل ابتلا به این بیماری ممکن است تصویر برداری با اشعه ایکس طبیعی باشد و مشکل خاصی نشان داده نشود.با گذشت زمان و فرسایش مفصل و استخوان های اطراف آن ، با تصویربرداری با اشعه ایکس ، تغییرات کاملا قابل تشخیص است .

7 ) MRI

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می تواند به تشخیص زودهنگام این بیماری کمک کند.

8 ) سونوگرافی

در سونوگرافی از امواج با فرکانس بالا برای تصویر برداری از درون بدن استفاده می شود.از این روش نیز می توان برای تشخیص حالت غیر طبیعی مایعات اطراف مفصل استفاده می شود.

9 ) آزمایش اسکن استخوان

در این آزمایش مقدار کمی ایزوتوپ رادیواکتیو به داخل ورید تزریق می شود تا یک تصویر ویژه از اسکلت کل بدن تهیه شود.استخوان های بیمار و درگیر شده ، رادیو ایزوتوپ را به شکل متفاوتی از استخوان سالم جذب کرده و تصویر متفاوتی نشان داده می شود.

10 ) دانسیتومتری یا سنجش تراکم استخوان

در این آزمایش ، ضخامت و تراکم استخوان نشان داده می شود که در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید ، احتمال پوکی استخوان بیشتر است .

11 ) آرتروسکوپی

همانطور که از اسمش پیداست ، آرتروسکوپی یک وسیله جراحی است که پزشک متخصص ارتوپدی از آن برای دیدن داخل مفصل به جهت تشخیص یا درمان بیماری استفاده میکند. این دستگاه از طریق یک برش کوچک در پوست وارد مفصل شده و برای تشخیص دقیقتر مورد استفاده قرار می گیرد.استفاده از این روش چندان رایج نیست .

شدت و طبقه بندی آرتریت روماتوئید

کالج روماتولوژی امریکا آرتریت را بر اساس تغییرات نشان داده شده در اشعه ایکس طبقه بندی کرده است . مرحله اول : در این مرحله از بیماری ، هیچ آسیبی در تصویر اشعه ایکس دیده نمی شود ولی ممکن است نشانه هایی از نازک شدن استخوان وجود داشته باشد. مرحله دوم : در این مرحله از بیماری ، شواهدی از تخریب استخوان اطراف مفصل به صورت جزئی دیده می شود.آسیب های عضروفی نیز در این مرحله دور از انتظار نیست.در این مرحله از آرتریت روماتوئید ، ممکن است فرد هیچگونه محدودیت حرکتی نداشته باشد. ناهنجاری های بافت اطراف مفصل و آتروفی عضلات مجاور مفصل درگیر شده نیز وجود خواهد داشت . مرحله سوم : در تصویر اشعه ایکس شواهدی مبنی بر آسیب غضروف و آسیب به استخوان و کاهش تراکم استخوانی وجود دارد.ناهنجاری های مفصلی بدون سفت شدن دائمی مفصل دیده می شود.آتروفی عضلانی و کاهش توده عضلانی در اطراف عضله درگیر وجود دارد.بافت نرم اطراف مفصل دچار ناهنجاری شده است . مرحله چهارم : آسیب غضروفی ، آسیب استخوانی و پوکی استخوان به راحتی در تصاویر اشعه ایکس قابل مشاهده است .تغییر شکل مفصل و سفت شدن شدید مفصل وجود دارد.آتروفی عضلانی گستره است. همچنین وضعیت عملکرد افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به شکل زیر طبقه بندی می شود : کلاس 1 : فرد کاملا می تواند فعالیت های معمول روزانه خود را انجام دهد. کلاس 2 : قادر به انجام فعالیت های شخصی و برخی از فعالیت های کاری خود است ولی قادر به ورزش کردن و فعالیت بدنی زیاد نیست کلاس 3 : قادر به مراقبت های شخصی است ولی در سایر فعالیت های روزانه مشکل دارد. کلاس 4 : در انجام کارهای شخصی نیز دچار مشکل می شود.

درمان آرتریت روماتوئید

با وجود تحقیقات زیاد و پیشرفت های علمی گسترده ، هنوز هیچ راه قطعی برای درمان دائمی آرتریت روماتوئید وجود ندارد و درمان های مورد استفاده معمولا برای کاهش علائم و عوارض جانبی آن است.درمان های رایج معمولا شامل کاهش التهاب و جلوگیری از آسیب های مفصلی احتمالی و در مراحل بعدی ، شامل کاهش درد و جلوگیری از ناتوانی های احتمالی است . مهمترین و اولین اقدامی که باید انجام دهید این است که در صورتی که دچار هرگونه سفتی مفاصل و یا سایر علائم این بیماری هستید سریعا مراحل تشخیص و درمان را آغاز کنید. تشخیص بموقع و شروع روش های درمانی مناسب می تواند تا حدود بسیار زیادی از ناتوانی ها و آسیب های بعدی جلوگیری کرده و یا حداقل این آسیب ها را به تعویق بیاندازد.

1 ) فعالیت های بدنی خود را افزایش دهید

ورزش و افزایش فعالیت یکی از اصلی ترین اقداماتی است که می تواند برای کاهش التهاب مفصلی و کاهش دامنه حرکت بسیار مهم باشد.شاید به نظر برسد که ورزش کردن باعث افزایش درد و خستگی در مبتلایان به آرتریت روماتوئید می شود ولی تحقیقات اخیر نشان داده است که کاملا برعکس است و انجام حرکات ورزشی مناسب می تواند باعث کاهش درد و خستگی و افزایش انعطاف و جلوگیری از کاهش دامنه حرکت در فرد شود.در این مورد باید با متخصص مشورت کنید.

2 ) از مفاصل خود محافظت کنید

از هر شرایطی که می تواند مفاصل شما را تحت فشار قرار دهد دوری کنید.توجه داشته باشید که زمانی که مفاصل شما دردناک و ملتهب است بیشتر در معرض آسیب دیدگی قرار دارد.همچنین باید از برنامه منظم برای استراحت و فعالیت مفاصل پیروی کنید.استراحت عمومی مفاصل یکی از مراحل اصلی درمان آرتریت روماتوئید است ولی استراحت بیش از حد مفاصل می تواند باعث سفتی آنها شود.

3 ) وزن خود را کاهش دهید

کاهش وزن می تواند به بهبود شرایط مفاصل شما کمک کند. این کاهش وزن می تواند باعث کاهش استرس و کاهش درد در مفاصل شود.همچنین حفظ وزن مناسب می تواند به جلوگیری از بیماری های قلبی و دیابت نیز کمک کند.

4 ) رژیم غذایی خود را اصلاح کنید

مصرف مقدار زیادی میوه و سبزیجات ، پروتئین ها ، محصولات لبنی کم چرب و خوراکی های سالم و مغذی می تواند تاثیر بسیار زیادی در پیشگیری از گسترش این بیماری داشته باشد. مصرف خوراکی های حاوی کلیسیم و ویتامین C می تواند بسیار مفید باشد در حالی که مصرف غذاهای چرب ، فست فودها ، سوسیس ،کالباس ، پیتزا ، نوشابه های گازدار ، آبمیوه های کارخانه ای و شیرینیجات می تواند بسیار مضر باشد.

درمان های دارویی آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید نوعی بیماری التهابی پیشرونده است و می تواند باعث تخریب مفاصل و کاهش دامنه حرکت شود.در برخی از موارد نادر ، این بیماری به صورت خودبخود از بین می رود ولی در اکثر موارد نیاز به دخالت پزشکی و درمان های تخصصی دارد.بهترین روش درمان در حال حاضر استفاده از تمرینات فیزیکی به همراه درمان های دارویی می باشد.تمرینات فیزیکی به حفظ دامنه حرکات نفاصل کمک می کند.همچنین تمرین و استراحت در آب گرم یا هیدروتراپی نیز می تواند به درمان کمک کند.بودن در آن می تواند باعث کاهش فشار بر روی مفاصل شده و گرما نیز می تواند ماهیچه ها را آرام کردن و به کاهش درد کمک کند. البته برخی از افراد به آب گرم پاسخ می دهند و برخی از افراد نیز به آب سرد پاسخ بهتری می دهند. درمان های دارویی آرتریت روماتوئید هدف از درمان دارویی در این بیماری این است که علائم و عوارض جانبی آرتریت روماتوئید تا جایی که امکان دارد کاهش پیدا کرده و دامنه حرکت بیمار حفظ شود.استفاده از داروهای ضد روماتیسمی (DMARDs) نه تنها باعث کاهش التهاب می شود ، بلکه می تواند از آسیب های مفصلی بیشتر نیز جلوگیری کند.مصرف اینگونه از داروها می تواند امید به زندگی را در این افراد افزایش دهد. برخی از داروهایی که برای درمان آرتریت روماتوئید مصرف می شوند عبارتند از :

• داروهای ضد روماتیسمی (DMARDs)
• گلوکوکورتیکوئید ها
• داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
• داروهای مسکن

1 )‌ داروهای ضد روماتیسمی (DMARDs)

این گروه از داروها به طرق مختلف برای کاهش علائم آرتریت روماتوئید عمل می کنند.چیزی که در بین اکثر این گروه از داروها مشترک است این است که آنها ، سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهند و باعث کاهش التهاب مفاصل می شوند.داروهای ضد روماتیسمی (DMARDs) می تواند روند گسترش آرتریت روماتوئید را کاهش داده و حتی گاهی متوقف کنند.همچنین این داروها می توانند باعث کاهش فعالیت سیستم ایمنی بدن شوند. به دلیل اینکه داروهای ضد روماتیسمی (DMARDs) باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن می شوند ، کسانی که این گروه از داروها را مصرف می کنند باید در دوره مصرف، از عوامل بیماری زا شدیدا دوری کرده و هرگونه علائمی مانند تب ، عفونت و بیماری را جدی بگیرند.عفونت هایی که در حالت عادی بسیار ساده هستند ، در دوره مصرف این دارو می توانند به یک مشکل جدی تبدیل شوند.برخی از این داروها عبارتند از :

• سولفاسالازین
• لفلونوماید
• هیدروکسی کلروکین
• متوترکسات

متوترکسات این دارو علائم التهاب مانند درد ، تورم و سفتی مفاصل را کاهش می دهد.افرادی که متوترکسات مصرف می کنند باید به صورت مرتب آزمایش خون انجام دهند تا از آسیب های کبدی و کلیوی احتمالی جلوگیری شود.این دارو برای افرادی که مشکلات خونی دارند و زنان باردار و شیرده مجاز نیست. سولفاسالازین این دارو نیز باعث کاهش التهاب شده و اثراتی مانند آسپیرین دارد.افرادی که سولفاسالازین مصرف می کنند نیز باید به صورت مرتب آزمایشات خون انجام دهند تا از اثرات آن بر روی سلول های خون جلوگیری شود. لفلونوماید این دارو با تضعیف سیستم ایمنی بدن می تواند باعث کاهش التهاب شود.مصرف این دارو نیز می تواند باعث آسیب های کبدی و کلیوی شده و مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی مجاز نیست . هیدروکسی کلروکین (Plaquenil) این دارو بر روی سلول های خاصی که باعث پاسخ  سیستم ایمنی بدن شده و باعث آرتریت روماتوئید می شود ، تاثیر می گذارد.افرادی که بیش از یکسال این دارو را مصرف می کنند باید آزمایشات خاصی انجام دهند تا از آسیب های احتمالی بر روی شبکیه چشم جلوگیری شود. اورانوفین اورانوفین حاوی مقدار بسیار کمی طلا است و محققان اینگونه ادعا می کنند که طلا می تواند در سلول های ایمنی بدن نفوذ کرده و در نحوه فعالیت آنها دخالت کند.کسانی که اورانوفین مصرف می کنند نیز باید به صورت منظم آزمایش خون بدهند. آزاتیوپرین داروی آزاتیوپرین تولید سلول هایی از سیستم ایمنی بدن را که می تواند باعث تشدید آرتریت روماتوئید شود ، متوقف می کند.این دارو نوعی داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن است و متاسفانه عوارض جانبی زیادی دارد و باعث ضعیف شدن شدید سیستم ایمنی بدن شما و فرد را در معرض انواع بیماری ها و عفونت های جدی قرار می دهد.این دارو فقط باید در موارد بسیار شدید آرتریت روماتوئید مورد استفاده قرار گیرد. سیکلوسپورین سیکلوسپورین برای جلوگیری از رد عضو در کسانی که پیوند عضو انجام داده اند مورد استفاده قرار می گیرد.این دارو نیز به دلیل اینکه سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند عوارض جانبی شدیدی دارد.

2 ) داروهای اصلاح کننده های پاسخ بیولوژیکی

• اصلاح کننده های واکنش زیستی

این نوع از داروها مانند مواد طبیعی موجود در بدن عمل کرده و دیگر مواد طبیعی موجود در بدن را که باعث واکنش سیستم ایمنی بدن می شوند ، مسدود می کنند.این داروها فرایند التهاب و آسیب مفصلی را متوقف می کنند.قبل از مصرف این گروه از داروها ، فرد باید آزمایشات غربالگری هپاتیت B ، هپاتیت C و سل (TB) انجام دهد.

• اتانرسپت با نام تجاری انبرل (Enbrel)

اتانرسپت با نام تجاری انبرل (Enbrel) به صورت تزریقی و دوبار در هفته استفاده می شود و می تواند پاسخ سیستم ایمنی بدن را کاهش داده و باعث کاهش التهاب عمومی بدن شود.این دارو می تواند بر روی سلول های خون تاثیر نامطلوبی داشته باشد و برای جلوگیری از این عارضه باید آزمایشات لازم را به صورت منظم انجام دهید.

• اینفیلیکسیماب

اینفیلیکسیماب معمولا به صورت داروی همراه با داروی متوترکسات ، در کسانی که به داروی متوترکسات پاسخ مناسب نمی دهند مورد استفاده قرار می گیرد.

• آدالیمومب (Adalimumab) (با نام‌ تجاری CinnoRA ،Humira و Exemptia)

آدالیمومب نوعی مسدود کننده فاکتور نکروز توموری آلفا است که باعث کاهش التهاب مفاصل شده و از افزایش آسیب های مفصلی جلوگیری می کند.این دارو به صورت تزریقی و هر دو هفته یکبار مورد استفاده قرار می گیرد.

• ستولیزوماب پگول
• گولیموماب : از این دارو به صورت تزریق زیر جلدی و هر چهار هفته یکبار استفاده می شود.شکل داخل وریدی آن نیز هر هشت هفته یکبار تزریق می شود.
• آناکینرا باعث کاهش فعالیت اینترلوکین ۱ آلفا می شود .
• آباتاسپت |  Abatacept ، این دارو عامل مهار کننده  T-lymphocytes است که به کاهش التهاب و درد مرتبط با آرتریت روماتوئید کمک می کند.
• ریتوکسی‌مَب (Rituximab) با نام تجاری «ریتوکسان» و «مَـب‌ترا» و « زیتاکس» دارویی است که جهت درمان برخی انواع بیماری‌های خودایمنی و سرطان‌ها بکار می‌رود.این دارو به صورت تزریق وریدی در طول 4 الی 5 ساعت و دوبار با فاصله دو هفته و هر 4 الی 10 ماه استفاده می شود.

3 ) گلوكوكورتيكوئيد

گلوكوكورتيكوئيدها داروهای بسیار قدرتمندی هستند که سریعا التهاب را از بین می برند و سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند.این داروها باید به صورت کوتاه مدت مصرف شوند چراکه عوارض جانبی شدیدی دارند.داروهایی مانند پردنیزون - PREDNISONE و بتامتازون در این گروه قرار دارند.

4 ) داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و مسکن

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) باعث کاهش درد و تورم می شوند ولی تاثیری بر جلوگیری از آسیب های مفصلی ندارند.مصرف این گروه از داروها هیچ تاثیری بر درمان و جلوگیری از پیشرفت آرتریت روماتوئید ندارد و فقط باعث کاهش درد و برخی از سایر علائم این بیماری می شود.این داروها با مسدود کردن آنزیمی به نام سیکلو کوکسی اکسیداز ، باعث کاهش درد و التهاب می شوند.داروهایی مانند :

• ایبوپروفن
• آسپرین
• ناپروکسن
• دیکلوفناک
• استامینوفن

در این گروه قرار دارند.

آیا می توان از آرتریت روماتوئید پیشگیری کرد؟

هیچ راه موثر شناخته شده ای برای پیشگیری از آرتریت روماتوئید وجود ندارد.

عوارض جانبی احتمالی آرتریت روماتوئید

• سندرم تونل کارپ

سندرم تونل کارپ ناشی از آسیب به اعصاب و بخصوص در دست ها و پاهاست.سندرم تونل کارپ می تواند علائمی مانند سوزش ، سوزن سوزن شدن و بی حسی دست یا پا در پی داشته باشد.

• کم خونی

آرتریت روماتوئید می تواند منجر به کاهش هموگلوبین خون شده و باعث کاهش اکسیژن رسانی به بافت ها و سلول های بدن شود.

• اسکلریت

اسکلریت نوعی التهاب جدی در رگ های خونی ناحیه سفید چشم است که می تواند باعث کاهش بینایی و آسیب به چشم شود.

• عفونت

افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به دلیل مشکلات سیستم ایمنی بدن و مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن ، در معرض انواع مختلف عفونت ها قرار دارند.

• مشکلات دستگاه گوارشی

شکم درد مزمن و مشکلات روده و معده از عوارض جانبی این بیماری است که بیشتر به دلیل مصرف برخی از داروها اتفاق می افتد.

• پوکی استخوان

پوکی استخوان و از دست دادن تراکم استخوانی در زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید بسیار رایج است .این مشکل اکثرا در ناحیه لگن مشاهده می شود.خطر ابتلا به پوکی استخوان در مردان مبتلا به این بیماری نیز 60 درصد بیشتر از سایر مردان است .

• بیماری ریه

التهاب ریه در افراد مبتلا به این بیماری بیشتر دیده می شود.پلوریت و فیبروز ریوی از رایج ترین مشکلات این بیماران است .

• بیماری های قلبی

آرتریت روماتوئید می تواند عروق خونی را دچار مشکل کرده و باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی شود.

• سندرم شوگرن

سندرم شوگرن باعث خشکی برخی از بافت های بدن شده و منجر به خشک شدن چشم و دهان می شود.

• نشانگان فلتی

نشانگان فلتی باعث بزرگ شدن طحال و اختلال در سیستم ایمنی بدن شده و منجر به عفونت های باکتریایی مکرر می شود.

• لنفوم و سرطان های دیگر

لنفوم و سرطان های دیگر در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بیشتر از افراد دیگر است .

• فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا نوعی سندرم درد مزمن است که در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید و لوپوس بسیار شایع است .

• واسکولیت روماتوئید

نوعی التهاب عروق خونی است .

• سندرم فعال سازی ماکروفاژ

سندرم فعال سازی ماکروفاژ نوعی عارضه جدی تهدید کننده زندگی است و توسط آزمایش مغز استخوان تشخیص داده می شود و نیاز به درمان فوری دارد.