ویتامین ها و مواد معدنی ضروری در دوران بعد از جوانی

کمتر کسی وجود دارد که نداند داشتن رژیم غذایی سالم برای سلامت بدن حیاتی است . بدن ما از مواد مغذی مانند چربی ها و کربوهیدرات ها برای سوخت ساز خود  و از پروتئین ها برای ترمیم بافت ها استفاده میکند . ولی هیچ کدام از اینها بدون کمک و پشتیبانی ویتامین ها و مواد معدنی ، به درستی انجام نخواهد شد .

ویتامین ها با آنزیم های بدن همکاری کرده و موجب انجام واکنش های شیمیایی در بدن می شوند که برای ادامه حیات ما ضروری است . داشتن رژیم غذایی سالم که از مواد غذایی و میوه ها و سبزیجات متنوع تشکیل شده باشد ، یکی از بهترین راهها برای دریافت ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن است . نیاز بدن انسان در دوران مختلف زندگی و در سنین مختلف می تواند متفاوت باشد . برای مثال ، ما در دوران کودکی به مواد معدنی و ویتامین های خاصی نیاز داریم که ممکن است در زمان پیری نیاز ما به سایر مواد معدنی و ویتامین ها بیشتر باشد .

نیاز بدن به ویتامین D  بعد از 40 سالگی

ویتامین D یکی از ویتامین هایی است که افراد زیادی دچار کمبود آن هستند . بخصوص با افزایش سن و رسیدن به دوران پیری ، نیاز بدن ما به ویتامین دی بیشتر هم می شود . تامین ویتامین D  مورد نیاز بدن از طریق رژیم غذایی کمی مشکل است و منبع اصلی بدن ما برای تولید این ویتامین ، نور خورشید است .افراد مسن کمتر از سایر افراد در معرض نور خورشید هستند و به همین دلیل نسبت به سایرین ، بیشتر دچار کمبود ویتامین دی می شوند . همچنین تغییرات در ضخامت پوست می تواند در میزان تولید این ویتامین در بدن موثر باشد .

ولی چرا تامین ویتامین D برای بدن ضروری است ؟کمبود سطح ویتامین دی می تواند باعث بروز مشکلات مختلفی از قبیل : ضعف عضلانی ، کاهش عملکرد و قدرت بدنی ، افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 ، افزایش خطر بروز بیماری های قلبی ، پوکی استخوان ، افزایش خطر ابتلا به برخی از سرطان ها و ... شود . باید در سنین مختلف با انجام آزمایشات مخصوص پزشکی ، سطح ویتامین دی بدن خود را اندازه گیری نمایید و در صورتی که دچار کمبود این ویتامین هستید ، نسبت به تامین آن اقدام کنید .

کمبود ویتامین B12 در افراد مسن

کمبود ویتامین B12  که با افزایش سن بیشتر هم می شود ، می تواند باعث بروز مشکلات جدی در سلامت بدن شود . این ویتامین برای ساخت گلبول های قرمز سالم خون و همچنین برای حفظ سلامت مغز و سیستم عصبی بدن بسیار حیاتی است . همچنین کمبود ویتامین B12  با ابتلا به آتروفی مغزی (Brain atrophy) مرتبط است .

اگرچه کمبود ویتامین B12 در هر سنی می تواند ایجاد شود ولی این کمبود در دوران پیری و در افراد مسن بیشتر دیده می شود . کاهش اسید معده و همچنین تغییراتی که در دوران پیری در سیستم گوارش ایجاد می شود می تواند باعث کاهش میزان جذب ویتامین B12 شود . افراد گیاه خوار و وگان نیز در معرض کمبود ویتامین B12 قرار دارند زیرا یکی از اصلی ترین منابع جذب این ویتامین ، گوشت و لبنیات است . تشخیص کمبود ویتامین بی 12 در افراد مسن ضرورت بسیار بیشتری دارد به این دلیل که کمبود این ویتامین با افزایش احتمال ابتلا به آلزایمر و زوال عقل در ارتباط است .  

کمبود منیزیم

مطالعات اخیر نشان می دهد که یک سوم مردم ، به اندازه کافی منیزیم دریافت نمی کنند . این به هیچ عنوان خبر خوبی نیست چراکه بدن ما برای سلامت قلب ، رگ های خونی و عضله ها نیاز به دریافت منیزیم کافی دارد . منیزیم در ساخت ATP که انقباضات عضله های بدن را کنترل میکند ، نقش دارد . پایین بودن سطح منیزیم بدن با مشکلات سلامتی بدن که ناشی از سن هستند ارتباط مستقیم دارد .از قبیل : دیابت نوع 2 ، پوکی استخوان و بیماری های قلبی و عروقی . همچنین استرس و پیری ، باعث افزایش نیاز بدن به دریافت منیزیم می شود .

دریافت منیزیم از طریق رژیم های غذایی بسیار بهتر و توصیه شده تر از دریافت آن از طریق مکمل های غذایی است . برخی از منابع خوب دریافت منیزیم عبارتند از : سبزیجات ، آجیل ، لوبیا ، آووکادو و ... آزمایشات تشخیصی برای تعیین کمبود منیزیم معمولا دقیق نیستند زیرا فقط 1 درصد از منیزیم در خون وجود دارد . درصد بسیار بالایی از منیزیم در استخوان ها و بافت های نرم بدن ذخیره می شوند .  

کمبود کلسیم در افراد مسن

کلسیم به عنوان ماده معدنی که برای سلامت استخوان های بدن مورد نیاز است شناخته می شود . 99 درصد منیزیم بدن در استخوان ها ذخیره می شود . به دلایل مختلف ، با افزایش سن ، نیاز بدن به دریافت منیزیم افزایش میابد . معمولا با افزایش سن ، عدم تحمل لاکتوز در افراد بیشتر می شود و همین امر باعث کاهش مصرف لبنیات شده و نیاز بدن به دریافت کلسیم را از سایر منابع افزایش می دهد . خوشبختانه کلسیم در منابع خوراکی و غذایی به وفور یافت می شود . مانند : انواع سبزیجات ، توفو  و ... مصرف برخی از داروها نیز می تواند میزان جزب کلسیم را کاهش دهد مثلا داروهایی که برای درمان ریفلاکس معده مورد استفاده قرار می گیرد .

کمبود آهن در افراد مسن

آهن یک ماده معدنی پیچیده است .شما نمی توانید مقدار زیادی آهن مصرف کنید . مصرف مقدار مناسبی از آهن می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان در بدن عمل کرده و با رادیکال های آزاد در بدن مبارزه کند . در صورتی که مصرف مقدار بیش از حد آهن می تواند باعث آسیب رسانی به بافت های بدن شود .

جذب آهن در فراد مسن تا حدودی کاهش می یابد بنابراین توصیه می شود با افزایش سن ، با انجام آزمایشات تشخیصی ، میزان آهن بدن خود را مورد بررسی قرار دهید ولی به هیچ عنوان بدون تجویز پزشک از مکمل های آهن استفاده نکنید . مکمل های حاوی آهن می توانند عوارض جانبی در پی داشته باشند . گروه سامت و پزشکی / pamuh.com